.png)
.png)
.png)
Prindërit gjithmonë mendojnë më të mirën për fëmijët e tyre dhe tentojnë tj’u sigurojnë ushqim cilësor, por ndonjëherë, siç duket, gabimet e vogla mund të krijojnë shprehi të këqija te të dashurit tonë.
1. Prindërit kontrollojnë çka hanë fëmijët
Prindërit vendosin se cilat lloje të ushqimeve do të blihen dhe do të ruhen në shtëpi, në cilën mënyrë do të përgatiten si dhe ku do t’ju servohen fëmijëve. Bleni ushqime të shëndetshme, të ndryshme, natyrore dhe të freskët, përgatisni ushqime të balancuara dhe shmangni blerjen e ushqimit të procesuar. Shëndeti dhe shprehitë e ushqyerjes te fëmijët dhe tërë familjet varen nga rregullat ushqimore të cilat do t’i përcaktojnë prindërit.
2. Harroni zgjidhjen „mbaro tërë pjatën“
Të nderuar prindër, mos i detyroni fëmijët e juaj që të hanë kur janë të ngopur dhe mos insistoni me zbatimin e rregullit „mbaro tërë pjetën“ me të cilën janë rritur shumë fëmijë. Shprehia që të ndërpresin ngrënien kur janë të ngopur dhe të mos hanë shumë është shumë me rëndësi sa i përket kontrollit të peshës së trupit gjatë tërë jetës. Fëmijët kanë instikte natyrore, kurse detyra e prindërve është që t’i ballafaqojnë ata me aftësitë e krijuara nga natyra që në mënyrë të drejtë të kuptojnë dhe dëgjojnë nevojat e trupit të tyre.
3. Ofroni fëmijëve mundësinë për zgjedhje, por vetëm me ushqimin të cilin ju do ta ofroni
Ndonjëherë fëmijëve duhet t’ju ofrohet ndjenja e zgjedhjes dhe lirës, por me kujdes, ofertë nga e cila fëmijët duhet të zgjedhin sërish nën kontrollin e prindërve, gjegjësisht, ofroni mundësi të shëndosha. Definoni dhe respektoni kohën për vakte kryesore dhe për meze dhe brenda këtyre kornizave ofroni zgjedhje.
4. Filloni herët
Pranimi i shijeve të ndryshme zhvillohet që kur fëmijët janë foshnjë. Në përputhje me moshën e tyre dhe rekomadimet e duhura për ushqim, ofroni shije të reja me ushqime të shëndetshme fëmijëve tuaj, por jo me dhunë, mos insistoni, dy-tri lugë janë të mjaftueshme. Ofroni fëmijëve shije të reja gradualisht, me porcone të ndryshme dhe jepuni kohë që të përashtaten. Kërkoni nga fëmijët më të ritur, me të cilët mund të komunikoni, që të provojnë një kafshatë nga ushqimi të cilin më herët nuk e kanë provuar.
5. Pasuroni menynë e fëmijëve për ushqim
Fëmijët janë kureshtar dhe dëshirojnë të provojnë gjëra të reja sidomos kur hani jashtë shtëpisë, në mjedis tjetër. Kërkoni që të provojnë ushqim nga pjata juaj, por mos insistoni. Porosisni ushqim të cilën do ta hanë të gjithë në tavolinë dhe i cili do të jetë mundësi për të mësuar shije të reja.
6. Edhe lëngjet janë ushqim
Mos anashkaloni vlerën ushqyese të lëngjeve, siç janë qumështi dhe lëngjet (instistoni për lëngjet natyrore). Njëkohësisht, mos teproni me lëngjet natyrore për shkak të përmbatjes së sheqerit, megjithatë duhet të krijohet shprehia që uji duhet të jetë bazë për rehidratim.
7. Ushqimet e ëmbëla duhet të qëndrojnë në vendin e vet i cili dihet vetëm nga prindërit
Dhënia e produkteve të ëmbëla me sasira të kufizuara është në rregull, por asesi nuk guxoni të lejoni që ëmbëlsira të jetë arësye për ngrënien e ushqimit. Që të shmangen situatat në të cilat fëmijët i përcaktojnë dëshirat e veta për produktet e ëmbëla, përgatisni sasi të saktë të cilën dëshironi që fëmija ta konsumon. Provoni t’i mbani produktet e ëmbëla largë nga sytë dhe duart e fëmijëve (nëse i dinë se ku gjenden ëmbëlsirat, shumë më vështirë do ta kontrolloni dinamikën dhe sasinë e produkteve të ëmbëla në ushqimin e tyre).
8. Ushqimi nuk zëvendëson dashurinë
Çdo ditë fëmijët merren me streset dhe emocionet e tyre fëmijërore të cilat nuk mund të kompenzohen me ëmbëlsirë. Motivoni fëmijët me përqafim, kujdes dhe me lëvdrata.
9. Ju jeni model i sjelljes për fëmijën tuaj
Fëmijët i përvetsojnë të githë punët të cilat ndodhin rreth tyre dhe i pranojnë modelet e sjelljes dhe shprehitë e prindërve të tyre me të cilat rrethohen. Prindërit janë shembull për fëmijët e tyre, prandaj rekomadoheni që të zgjedhni opsionet e shëndosha sa i përket ushqimit, mos t’i tejkaloni vaktet, aq sa është e mundur hani të gjithë bashkë në tryezën e njejtë pa TV të kyçur dhe mos hani shprishë para TV dhe kompjuterit. Merrni fëmijët në tregun e gjelbërt ku do të njihen me botën e ndryshme dhe të larmishme të pemëve dhe perimeve, kur gatuani ndani detyra të vogla ku edhe vetë do të dëshirojnë ta provojnë ushqimin e përgatitur edhe me ndihmën e tyre.
Çka nënkuptohet me vulosje të plasaritjeve të dhëmbëve?
Dhëmbët në pjesën e fundit, gjegjësisht paranmolarët dhe molarët, kanë sipërfaqe relievike për përtypje. Në relievin e dhëmbëve, i cili përbëhet nga plasritjet dhe vrimat e thella, shpesh ngel ushqim dhe bakterie, të cila sërish janë shkaktare për krijimin e kariesit. Që t’i mbrojmë dhëmbët nga kariesi, këto vrima i vulosim me materiale plastike të cilat përdoren me shtresë shumë të hollë. Këto materiale i vulosin të gjitha vrimat dhe me këtë edhe sipërfaqet për përtypje bëhen më të lubrifikuar dhe me më pak vende përmbajtsore ku mblidhen bakterie dhe pjesë të ngelura të ushqimit. Vulosja e plasaritjeve të dhëmbëve është masë preventive në luftën kundër kariesit.
Cila është procedura për vulosjen e plasaritjeve të dhëmbëve?
Vulosja e plasaritjeve të dhëmbit është proces pa dhimbje. Vetëm ai dhëmb, për të cilin me anë të egzaminimit do të konstatojmë se është plotësisht i shëndosh, mund t’i nënshtrohet vulosjes. Së pari, dhëmbi patjetër të jetë i mirë mekanikisht që të pastrohet, pastaj e lyejmë me lëng i cili e lubrifikon, gjegjësisht e pastron kimikisht, dhe në këtë mënryë krijohet sipërfaqe ku do të mund të ngjitet shtresa e hollë e materialeve plasike për vulosje. Dhëmbi patjetër të thahet në mënyrë të përkryer dhe pastaj vijon zbatimi i materialit për vulosje. Pasi të vulosen të gjitha vrimat, dhëmbi ndriçohet me dritë për polimerizim i cili e fortëson materialin.Procedura e vulosjes është relativisht e shkurt;r, por që të kryhet vulosja e mire pas së cilës nuk do të shfaqet karies, duhet të bëhet punë shumë precise, si dhe kushte ideale për punë, gjegjësisht mjedis plotësisht i tharë.
A është më mirë dhëmbët të vulosen ose të mos vulosen?
Sipas anatomisë së dhëmbit dhe nivelit të higjienës në gojën e fëmijës, mund të sjellim vendim të mirë nëse duhet të vulosen fizurat ose plasaritjet e dhëmbëve ose jo. Nëse dhëmbët kanë anatomi të theksuar me plasaritje të thella dhe të shumta, atëherë është mirë që ata të vulosen edhe në raste kur fëmija mban higjien të mirë gojore.Gropat ose vrimat e cekëta dhe sipërfaqet më pak relievike për përtypje me higjien të mirë gojore mundsojnë që ata të mos vulosen.Te pacientët me higjien të keqe gojore, rekomandoj vulosjen e plasaritjeve dhe në të njejtën kohë edhe edukimin e pacientit dhe rritjen e vetëdijes së tij për shëndetin dhe higjienën gojore, sepse vetëm vulosja nuk mjafton për t’i mbrojtur dhëmbët nga kariesi dhe t’i mbaj të shëndetshëm.
Ashtu si edhe e ceka më herët, përpunimi i vulosjes cilësore kërkon disa kushte. Nëse vulosja nuk kryhet rrënjësisht, ka rrezik për krijimin e kariesit nën vetë vulosjen. Kur diagnostifikohet, kariesi zakonisht është në fazën e zhvilluar sepse pacientët konstatojnë se me vulosje të dhëmbëve ata i kanë mbrojtur dhëmbët nga prishja.
Cila periudhë është më e përshtatshme për vulosjen e dhëmbëve?
Molarët e parë të përhershëm, gjegjësisht gjashtëshet, rriten mes moshës shtatë dhe tetë vjeçare dhe në këtë periudhë janë më të përshtatshëm për vulosje.Me vet daljen e dhëmbit kemi shumë mundësi që ai të jetë plotësisht i shëndoshë dhe me vulosje të kemi sukses që ta mbrojmë nga kariesi.Një nga kushtet për vulosje të suskeshme është edhe rritja e dhëmbit plotësisht në zgavrën e gojës, në të kundërtën rrezikojm të bëjmë vulosje të pasukseshme.Për vulosje është e nevojshme mjedis absolutisht i thatë, por në qoftë se një pjesë e dhëmbit është akoma nën qiellëzë, atëherë mjedisi i thatë është i pamundur të arrihet. Shtatëshet dhe paramolarët ( katërshet dhe pesëshet)vulosen gjatë periudhës së njëmbëdhjetë dhe dymbëdhjetë vjeçare.
Nëse i vulosim dhëmbët, a janë ata të mbrojtur nga kariesi?
Vulosja është një nga masat parandaluese në luftën kundër kariesit, por me faktin që i kemi vulosur dhëmbët nuk don të thotë se duhet të harrojmë pastrimin e tyre së paku dy herë në ditë. Dhëmbët duhet t’i pastrojmë me brushë të duhur dhe me pastë e cila përmban aminofloride me koncentrime të përshtatshme sipas moshës së fëmijës.Fëmijët deri në moshën gjashtëvjeçare tashmë duhet të dinë mënyrën e duhur të pastrimit të dhëmbëve.Dhe gjithsesi, duhet t’i shmangim pijet e ëmbla dhe ushqimin kariogjenik, të cilat ngjiten në dhëmb dhe qëndron gjatë në gojë.Të konsumojmë shumë perime dhe pemë të freskëta, dhe gjithsesi shumë ujë.Rregullisht vizotoni stomatologun dhe së paku një herë në vit të bëhet flourizimi i dhëmbëve te stomatologu.
Ana Krtolica-Gerogiev,
d-r. mje.dent.
Dhëmbët në pjesën e fundit, gjegjësisht paranmolarët dhe molarët, kanë sipërfaqe relievike për përtypje. Në relievin e dhëmbëve, i cili përbëhet nga plasritjet dhe vrimat e thella, shpesh ngel ushqim dhe bakterie, të cila sërish janë shkaktare për krijimin e kariesit. Që t’i mbrojmë dhëmbët nga kariesi, këto vrima i vulosim me materiale plastike të cilat përdoren me shtresë shumë të hollë. Këto materiale i vulosin të gjitha vrimat dhe me këtë edhe sipërfaqet për përtypje bëhen më të lubrifikuar dhe me më pak vende përmbajtsore ku mblidhen bakterie dhe pjesë të ngelura të ushqimit. Vulosja e plasaritjeve të dhëmbëve është masë preventive në luftën kundër kariesit.
Cila është procedura për vulosjen e plasaritjeve të dhëmbëve?
Vulosja e plasaritjeve të dhëmbit është proces pa dhimbje. Vetëm ai dhëmb, për të cilin me anë të egzaminimit do të konstatojmë se është plotësisht i shëndosh, mund t’i nënshtrohet vulosjes. Së pari, dhëmbi patjetër të jetë i mirë mekanikisht që të pastrohet, pastaj e lyejmë me lëng i cili e lubrifikon, gjegjësisht e pastron kimikisht, dhe në këtë mënryë krijohet sipërfaqe ku do të mund të ngjitet shtresa e hollë e materialeve plasike për vulosje. Dhëmbi patjetër të thahet në mënyrë të përkryer dhe pastaj vijon zbatimi i materialit për vulosje. Pasi të vulosen të gjitha vrimat, dhëmbi ndriçohet me dritë për polimerizim i cili e fortëson materialin.Procedura e vulosjes është relativisht e shkurt;r, por që të kryhet vulosja e mire pas së cilës nuk do të shfaqet karies, duhet të bëhet punë shumë precise, si dhe kushte ideale për punë, gjegjësisht mjedis plotësisht i tharë.
A është më mirë dhëmbët të vulosen ose të mos vulosen?
Sipas anatomisë së dhëmbit dhe nivelit të higjienës në gojën e fëmijës, mund të sjellim vendim të mirë nëse duhet të vulosen fizurat ose plasaritjet e dhëmbëve ose jo. Nëse dhëmbët kanë anatomi të theksuar me plasaritje të thella dhe të shumta, atëherë është mirë që ata të vulosen edhe në raste kur fëmija mban higjien të mirë gojore.Gropat ose vrimat e cekëta dhe sipërfaqet më pak relievike për përtypje me higjien të mirë gojore mundsojnë që ata të mos vulosen.Te pacientët me higjien të keqe gojore, rekomandoj vulosjen e plasaritjeve dhe në të njejtën kohë edhe edukimin e pacientit dhe rritjen e vetëdijes së tij për shëndetin dhe higjienën gojore, sepse vetëm vulosja nuk mjafton për t’i mbrojtur dhëmbët nga kariesi dhe t’i mbaj të shëndetshëm.
Ashtu si edhe e ceka më herët, përpunimi i vulosjes cilësore kërkon disa kushte. Nëse vulosja nuk kryhet rrënjësisht, ka rrezik për krijimin e kariesit nën vetë vulosjen. Kur diagnostifikohet, kariesi zakonisht është në fazën e zhvilluar sepse pacientët konstatojnë se me vulosje të dhëmbëve ata i kanë mbrojtur dhëmbët nga prishja.
Cila periudhë është më e përshtatshme për vulosjen e dhëmbëve?
Molarët e parë të përhershëm, gjegjësisht gjashtëshet, rriten mes moshës shtatë dhe tetë vjeçare dhe në këtë periudhë janë më të përshtatshëm për vulosje.Me vet daljen e dhëmbit kemi shumë mundësi që ai të jetë plotësisht i shëndoshë dhe me vulosje të kemi sukses që ta mbrojmë nga kariesi.Një nga kushtet për vulosje të suskeshme është edhe rritja e dhëmbit plotësisht në zgavrën e gojës, në të kundërtën rrezikojm të bëjmë vulosje të pasukseshme.Për vulosje është e nevojshme mjedis absolutisht i thatë, por në qoftë se një pjesë e dhëmbit është akoma nën qiellëzë, atëherë mjedisi i thatë është i pamundur të arrihet. Shtatëshet dhe paramolarët ( katërshet dhe pesëshet)vulosen gjatë periudhës së njëmbëdhjetë dhe dymbëdhjetë vjeçare.
Nëse i vulosim dhëmbët, a janë ata të mbrojtur nga kariesi?
Vulosja është një nga masat parandaluese në luftën kundër kariesit, por me faktin që i kemi vulosur dhëmbët nuk don të thotë se duhet të harrojmë pastrimin e tyre së paku dy herë në ditë. Dhëmbët duhet t’i pastrojmë me brushë të duhur dhe me pastë e cila përmban aminofloride me koncentrime të përshtatshme sipas moshës së fëmijës.Fëmijët deri në moshën gjashtëvjeçare tashmë duhet të dinë mënyrën e duhur të pastrimit të dhëmbëve.Dhe gjithsesi, duhet t’i shmangim pijet e ëmbla dhe ushqimin kariogjenik, të cilat ngjiten në dhëmb dhe qëndron gjatë në gojë.Të konsumojmë shumë perime dhe pemë të freskëta, dhe gjithsesi shumë ujë.Rregullisht vizotoni stomatologun dhe së paku një herë në vit të bëhet flourizimi i dhëmbëve te stomatologu.
Ana Krtolica-Gerogiev,
d-r. mje.dent.
Problemet me të pamurin janë të shpeshta te fëmijët në moshë shkollore. Nëse këto probleme nuk trajtohen këto fëmijë kan probleme me të mësuarit, me përshtatjen në shkollë, si dhe në aktivitete sportive-rekreative.
Simptomet më të shpeshta që tregojnë se fëmija ka probleme me të pamurit janë:
Flmijët nuk duhet t’i tendosin sytë pa nevojë. Shikimi i stërzgjatur i televizorit, loja në kompjuter gjatë kohë ose në telefon, mund të jetë dëmtuese për sytë, sepse gjatë kohë përqendrohen në një pikë, gjë e cila rezulton në tendosjen e syve dhe rreziku i progresionit të shkurtëpamësisë te fëmijët.
Fëmijët të cilët kanë histori familjare me miopi të lartë (shkurtëpamsëi), hipermetropi ( largëpamësi), astigmatizëm, strabizëm (shtrembërim i syve) ose nistagmus, duhet t’i nënshtrohen ekzaminimit oftamologjik sa më shpejt që është e mundur. Gjenetike mund të jetë edhe katarakta ( perdja e syve), glaukomi ( shtypja e lartë e syve) dhe shumë sëmundje tjera të syve. Shumë është me rëndësi që këto sëmundje të diagnostikohen më shpejt sa është e mundur. Nëse nuk fillohet me shërimin e tyre në kohë, ata mund të rezultojnë në reduktimin e përhershëm të të pamurit dhe në verbërim.
Ata fëmij të cilët tashmë mbajnë syza ose thjerrza, së paku një herë në vit duhet t’ju nënshtrohen kontrolleve oftamologjike, por sipas nevojës edhe më shpesh. Kontrollimet e më shpeshta oftamologjike janë të rëndësishme, sepse me rritje e fëmijës fillon edhe ndryshimi i dioptrisë.
Të pamurit është faktor shumë i rëndësishëm për suksesin e fëmijës suaj në shkollë!
prim. d-r.spec. Emilija Gjishevska- Dashtevksa,
oftamolog, Klinika për sëmindje të syve, Shkup
Simptomet më të shpeshta që tregojnë se fëmija ka probleme me të pamurit janë:
- ulja shumë afër para ekranit të televizorit,
- mbatja e librit shumë afër syve,
- vendosja e kokës shumë afër librit ose tavolinës kur lexon ose shkruan,
- kapsitje e shpeshtë,
- ndjeshmëri e madhe e syve ndaj dritës dhe/ose lotimi i syve,
- mbyllja e njërit sy kur fëmija shikon televizor ose lexon,
- shmangie e aktiviteve të cilat kërkojnë shikim të mirë–lexim, shkrim, detyra shtëpie, sport,
- fëmija ankohet për kokëdhembje, shikim të mjegulluar, lodhje ose dhembje në sy.
Flmijët nuk duhet t’i tendosin sytë pa nevojë. Shikimi i stërzgjatur i televizorit, loja në kompjuter gjatë kohë ose në telefon, mund të jetë dëmtuese për sytë, sepse gjatë kohë përqendrohen në një pikë, gjë e cila rezulton në tendosjen e syve dhe rreziku i progresionit të shkurtëpamësisë te fëmijët.
Fëmijët të cilët kanë histori familjare me miopi të lartë (shkurtëpamsëi), hipermetropi ( largëpamësi), astigmatizëm, strabizëm (shtrembërim i syve) ose nistagmus, duhet t’i nënshtrohen ekzaminimit oftamologjik sa më shpejt që është e mundur. Gjenetike mund të jetë edhe katarakta ( perdja e syve), glaukomi ( shtypja e lartë e syve) dhe shumë sëmundje tjera të syve. Shumë është me rëndësi që këto sëmundje të diagnostikohen më shpejt sa është e mundur. Nëse nuk fillohet me shërimin e tyre në kohë, ata mund të rezultojnë në reduktimin e përhershëm të të pamurit dhe në verbërim.
Ata fëmij të cilët tashmë mbajnë syza ose thjerrza, së paku një herë në vit duhet t’ju nënshtrohen kontrolleve oftamologjike, por sipas nevojës edhe më shpesh. Kontrollimet e më shpeshta oftamologjike janë të rëndësishme, sepse me rritje e fëmijës fillon edhe ndryshimi i dioptrisë.
Të pamurit është faktor shumë i rëndësishëm për suksesin e fëmijës suaj në shkollë!
prim. d-r.spec. Emilija Gjishevska- Dashtevksa,
oftamolog, Klinika për sëmindje të syve, Shkup
S’ka fëmijë i cili nuk ju gëzohet ditëve të nxehta verore. Madje kur gjenden pranë lumit, liqenit ose deti atëherë loja e tyre s’ka fund. Nuk mund të presim nga fëmijët që vetvetiu të kufizojnë qëndrimin në diellë, prandaj kjo detyrë gjithsesi ju takonë prindërve, të cilët duhet të din se lëkura e fëmijës është e ndjeshme ndaj rrezeve të diellit.
Ekspozimi mesatar ndaj rrezeve të diellit është mënyrë e thjeshtë dhe pa pagesë për të fituar sasira të mjaftueshme të vitaminës D, për shkak të ndikimi të tij pozitiv mbi tërë organizmin, sidomos mbi eshtrat, dhëmbët dhe gjithsesi- për parandalimin e rahitisit.
Nëse fëmija mesatarisht ekspozohet ndaj diellit gjatë tërë vitit, siguritsht shëndeti i tij në jetën e mëtjeshme do të jetë i mirë dhe stabil.
Masat e kudjesit
Foshnjët dhe fëmijët e vegjël janë shumë më të ndjeshëm ndaj rrezeve ultravjollcë (skuqe,fshika, dëmtimi i lëkurës, mplakje e hershme, etj.) sepse kanë lëkurë më të ndjeshme dhe më të hollë krahësuar me të rriturit.
Shumë prindër supozojnë se foshnjët dhe fëmijët e tyre ndjehen mirë në diellë deri sa në lëkurë nuk vërehen skuqe të lëkurës. Fatkqesisht, janë gabim. Djegiet nga dielli nuk mund të shihen deri sa të formohen, por kur shihen, atëherë është vonë. PËRSE? Sepse vetëm 2-4 orë pas ekspozimit në diellë, lëkura bëhet e kuqe, kurse shumë më e kuqe vetëm pas 10-14 orëve pas ekspozimit në diellë. Te djegiet e rënda paraqiten fshikat të shoqëruara me dhimbje lokale, kurse në raste më të rënda - kokëdhimbje, përzierje dhe sfilitje. Skuqa e lëkurës, zakonisht, fillon të tërhiqet pas 48-72 orë.
Mbroni foshnjët
Rrezet e diellit dhe koha e nxehtë te foshnjët mund të shkaktojnë disa probleme, para se gjithash, ka të bëj me paraqitjen e fruthit të lëkurës, oreksin e reduktuar dhe nervozën.
Te foshnjët nën moshën 6 vjeçare nuk rekomandohet ekspozimi i drejtpërdrejtë në diellit, si dhe vendosja e kremrave me faktor mbrojtës. Foshnjët mund të qëndrojnë në diellë nga ora 7-10 paradite dhe pas orës 17 pasdite. Koka gjithmonë duhet të mbrohet me kapelë me strehë të gjërë. Kapela duhet të mbuloj pjesët e ekspozuara, siç janë buzët, hundën dhe veshët. Duhet të rritet konsumimi i lëngjeve! Mos e stërnxehni foshnjën.
Te foshnjët 6-12 muajsh duhet ekspozimin mesatar dhe i shkurtër ndaj diellit. Gjithmonë shfrytëzoni tesha të lehta dhe kapelë me strehë të gjërë.
Ushqyerja e foshnjëve gjatë verës
Foshnjët gjatë verës duhet të konsumojnë më shumë lëngje. Foshnjët të cilët thithin gji duhet të ushqehen më shpesh, kurse atyre të cilët ushqehen me qumësht të adaptuar më shpesh t’ju ofrohet ujë. Me rritjen e temperaturës gjatë verës, me rëndësi është të kujdesemi se si veprojmë edhe me artikuj ushqimor nga të cilët përgatisim porcione. Bakteriet preferojnë mjedis të ngohtë dhe për këtë arsye kushtoni kujdes mënyrës se si i ruani dhe i përgatisni artikujt ushqimor. Kjo nënkupton që të respektohet temeperatura e cekur në paketim, kurse porcionet e përgatitura të konsumohen menjëherë.
Uji është më i rëndësishëm
Gjatë periudhës verore foshnjëve duhet t’ju sigurohet sasi e mjaftueshme e ujit. Gjatë verës foshnjët djersiten më shumë dhe shumë shpejt mund të dehidratojnë. Për këtë arsye foshnjët duhet të konsumojnë mjaft ujë, e cila jo vetëm që do të reduktoj nxehtësin e trupit, por edhe do të pengon edhe kapsllëkun. Këshillë: çdo orë ofroni fëmijës tuaj ujë.
Mbrojtja e fëmijës
Te fëmijët deri 12 vjeçar rekomandohet ekspozimi gradual në diellë me përdorim të domosdoshëm të kremit me faktor mbrotjeje dhe tesha të volitshme. Së paku 30 minuta para daljes në diellë, me krem mbrojtës duhet të lyhen tërë pjesët e trupit të cilat nuk mbulohe nga teshat. Fëmijët duhet të lyhen çdo 2-3 orë ose menjëherë pas daljes nga uji, sepse një sasi mirë e kremit largohet kur dalin nga uji.
Ushqyerja e fëmijëve gjatë verës
Fëmijët kanë nevojë për më shumë lëngje gjatë periudhës së verës kur edhe janë më aktiv fizikisht. Për këtë arsye, gjithmonë uji duhet të ju ofrohet kur kanë nevojë. Nëse fëmija më shumë ka dëshirë të pi lëngje, kujdesuni që ato të jenë natyror dhe të freskëta. Mos konsumoni ushqim shumë të yndyrshëm, por shfrytëzoni më shumë pemë dhe perime. S’ka fëmij i cili nuk dëshiron akullore, por, mbani llogari që konsumimi i akullores të mos jetë zëvendësim i porcionit ose hajes.
Ëmbëslirat duhet zëvendësuar me perime stinore të freskëta, ëmbësira pemësh dhe kremra nga perime të freskëta.
Recetë e shkëlqyer, domosdoshmërisht bëjeni!
Krem nga pemët e malit dhe bananja
Përbërsit e nevojshëm:
- 4 banane
- 300 g pemë mali (mundet edhe e ngrirë)
Përziej bananet dhe pemët e mali në mikser. Vendos kremin në gotë për akullore në frigurifer së paku 1 orë. Kënaquni me shijen natyrore frekuese.
VËRETJE E RËNDËSISHME
Në valixhe paketoni shumë vëmendje, kujdes dhe durim, por mos harroni edhe fotoaparatin për fotografi, për t’i përjetsuar buzëqeshjet e lumtura të cilat fëmijët tuaj do tua dhurojnë.Për këto emocione nuk ekzistojnë as rregulla e as kontraindikacione.
Ekspozimi mesatar ndaj rrezeve të diellit është mënyrë e thjeshtë dhe pa pagesë për të fituar sasira të mjaftueshme të vitaminës D, për shkak të ndikimi të tij pozitiv mbi tërë organizmin, sidomos mbi eshtrat, dhëmbët dhe gjithsesi- për parandalimin e rahitisit.
Nëse fëmija mesatarisht ekspozohet ndaj diellit gjatë tërë vitit, siguritsht shëndeti i tij në jetën e mëtjeshme do të jetë i mirë dhe stabil.
Masat e kudjesit
Foshnjët dhe fëmijët e vegjël janë shumë më të ndjeshëm ndaj rrezeve ultravjollcë (skuqe,fshika, dëmtimi i lëkurës, mplakje e hershme, etj.) sepse kanë lëkurë më të ndjeshme dhe më të hollë krahësuar me të rriturit.
Shumë prindër supozojnë se foshnjët dhe fëmijët e tyre ndjehen mirë në diellë deri sa në lëkurë nuk vërehen skuqe të lëkurës. Fatkqesisht, janë gabim. Djegiet nga dielli nuk mund të shihen deri sa të formohen, por kur shihen, atëherë është vonë. PËRSE? Sepse vetëm 2-4 orë pas ekspozimit në diellë, lëkura bëhet e kuqe, kurse shumë më e kuqe vetëm pas 10-14 orëve pas ekspozimit në diellë. Te djegiet e rënda paraqiten fshikat të shoqëruara me dhimbje lokale, kurse në raste më të rënda - kokëdhimbje, përzierje dhe sfilitje. Skuqa e lëkurës, zakonisht, fillon të tërhiqet pas 48-72 orë.
Mbroni foshnjët
Rrezet e diellit dhe koha e nxehtë te foshnjët mund të shkaktojnë disa probleme, para se gjithash, ka të bëj me paraqitjen e fruthit të lëkurës, oreksin e reduktuar dhe nervozën.
Te foshnjët nën moshën 6 vjeçare nuk rekomandohet ekspozimi i drejtpërdrejtë në diellit, si dhe vendosja e kremrave me faktor mbrojtës. Foshnjët mund të qëndrojnë në diellë nga ora 7-10 paradite dhe pas orës 17 pasdite. Koka gjithmonë duhet të mbrohet me kapelë me strehë të gjërë. Kapela duhet të mbuloj pjesët e ekspozuara, siç janë buzët, hundën dhe veshët. Duhet të rritet konsumimi i lëngjeve! Mos e stërnxehni foshnjën.
Te foshnjët 6-12 muajsh duhet ekspozimin mesatar dhe i shkurtër ndaj diellit. Gjithmonë shfrytëzoni tesha të lehta dhe kapelë me strehë të gjërë.
Ushqyerja e foshnjëve gjatë verës
Foshnjët gjatë verës duhet të konsumojnë më shumë lëngje. Foshnjët të cilët thithin gji duhet të ushqehen më shpesh, kurse atyre të cilët ushqehen me qumësht të adaptuar më shpesh t’ju ofrohet ujë. Me rritjen e temperaturës gjatë verës, me rëndësi është të kujdesemi se si veprojmë edhe me artikuj ushqimor nga të cilët përgatisim porcione. Bakteriet preferojnë mjedis të ngohtë dhe për këtë arsye kushtoni kujdes mënyrës se si i ruani dhe i përgatisni artikujt ushqimor. Kjo nënkupton që të respektohet temeperatura e cekur në paketim, kurse porcionet e përgatitura të konsumohen menjëherë.
Uji është më i rëndësishëm
Gjatë periudhës verore foshnjëve duhet t’ju sigurohet sasi e mjaftueshme e ujit. Gjatë verës foshnjët djersiten më shumë dhe shumë shpejt mund të dehidratojnë. Për këtë arsye foshnjët duhet të konsumojnë mjaft ujë, e cila jo vetëm që do të reduktoj nxehtësin e trupit, por edhe do të pengon edhe kapsllëkun. Këshillë: çdo orë ofroni fëmijës tuaj ujë.
Mbrojtja e fëmijës
Te fëmijët deri 12 vjeçar rekomandohet ekspozimi gradual në diellë me përdorim të domosdoshëm të kremit me faktor mbrotjeje dhe tesha të volitshme. Së paku 30 minuta para daljes në diellë, me krem mbrojtës duhet të lyhen tërë pjesët e trupit të cilat nuk mbulohe nga teshat. Fëmijët duhet të lyhen çdo 2-3 orë ose menjëherë pas daljes nga uji, sepse një sasi mirë e kremit largohet kur dalin nga uji.
Ushqyerja e fëmijëve gjatë verës
Fëmijët kanë nevojë për më shumë lëngje gjatë periudhës së verës kur edhe janë më aktiv fizikisht. Për këtë arsye, gjithmonë uji duhet të ju ofrohet kur kanë nevojë. Nëse fëmija më shumë ka dëshirë të pi lëngje, kujdesuni që ato të jenë natyror dhe të freskëta. Mos konsumoni ushqim shumë të yndyrshëm, por shfrytëzoni më shumë pemë dhe perime. S’ka fëmij i cili nuk dëshiron akullore, por, mbani llogari që konsumimi i akullores të mos jetë zëvendësim i porcionit ose hajes.
Ëmbëslirat duhet zëvendësuar me perime stinore të freskëta, ëmbësira pemësh dhe kremra nga perime të freskëta.
Recetë e shkëlqyer, domosdoshmërisht bëjeni!
Krem nga pemët e malit dhe bananja
Përbërsit e nevojshëm:
- 4 banane
- 300 g pemë mali (mundet edhe e ngrirë)
Përziej bananet dhe pemët e mali në mikser. Vendos kremin në gotë për akullore në frigurifer së paku 1 orë. Kënaquni me shijen natyrore frekuese.
VËRETJE E RËNDËSISHME
Në valixhe paketoni shumë vëmendje, kujdes dhe durim, por mos harroni edhe fotoaparatin për fotografi, për t’i përjetsuar buzëqeshjet e lumtura të cilat fëmijët tuaj do tua dhurojnë.Për këto emocione nuk ekzistojnë as rregulla e as kontraindikacione.
Në numrin e kaluar të Farmacistit Tuaj, u përmend se periudha e pranisës së dhëmbëve të qumshtit në gojën e fëmijës relativisht është e gjatë, gjegjësisht deri ka mosha trembëdhjetëvjeçare dhe në shpjegimin tim këtë periudhë e kamë ndarë në disa pjesë. Në këtë tekst do të përqendrohem nga periudha tre deri gjashtë vjeçare të jetës së fëmijëve.
Cilat janë karateristikat e kësaj periudhe?
Në këtë periudh, dentura e qumshtit është e rritur plotësisht. Pas moshës gjashtëvjeçare tashmë fillon rritja e dhëmbëve të përhershëm dhe pastaj flasim për dhëmbë të përzijer. Kjo periudhë është shumë e rëndësishme sepse fëmijët pas moshës trevjeçare tashmë kuptojnë dhe janë të gatshëm për bashkëpunim me stomatologun. Të gjitha vizitat dhe kontrollet në ambulancën stomatologjike të cilat i keni bërë më herët, tani mund të japin fryt dhe të bëhen intervenimet e para të domozdoshme. Te fëmijët të cilët kanë dhëmbë të shëndoshë, zakonisht intevenimi i parë është fluorizimi i dhëmbëve me lajner fluorid. Për dallim nga këto, te fëmijët me dhëmbë me karies dhe me dhimbje në gojë, është e domosdoshme që këtë ta largojmë. Pasi të kemi fituar besimin e pacientëve të vegjël, ngadalë fillojmë me sanimin e nevojshëm.
Cili është burimi më i shpesht i dhimbjes?
Te dhimbja më shpesh arrijmë kur kariesi i cili e ka sulmuar dhëmbin i afrohet nervit të tij. Dhëmbët e qumshtit, për dallim nga dhëmbët e përhershëm, janë shumë më të thyeshëm dhe kanë substancë shumë të butë dhe një nerv mjaftë të madh të thurur me enët e gjakut në mes të dhëmbit. Për këtë arsye, dëmtimi kariotik te dhëmbët e qumështit shumë më shpejt përparon dhe përhapet në drejtim të nervit. Ndezja e nervit quhet pulputis. Varësisht nga diagnoza, gjegjësiasht ndezja e nervit, ashtu vendosim edhe për terapinë. Gjthësesi, prioriteti ynë ngel largimi ose eliminimi i dhimbjes. Konsiderojmë se shërimi i dhëmbit të qumështit është me rëndësi të madhe, sepse vetëm ashtu mund ta ruajmë zgavrën e gojës deri sa të mbushet me dhëmbë të përhershëm.
Si shërohet dhëmbi i qumështit?
Shërimi i dhëmbëve të qumshtit ashtu si edhe i dhëmbëve të përhershëm, varet nga diagnoza të cilën e kemi përcaktuar. Dhëmbët të cilët kanë nekrozë ose gangrenë të nervit, gjegjësisht nervi i tyre është i vdekur, i nënshtrohen që ashtuquajturit trajtim “long term” (afatgjatë). Kjo don të thotë se mjekimi zgjat një kohë të gjatë. Pas largimit të indit nekrotik/gangrenoz nga rrënja e dhëmbit, kanalet te të cilat nervi ka qenë i vendosur shpërlahen dhe mekanikisht përpunohen, me qëllim që të arrihet një mjedis i pastër, i dezinfektuar. Pastaj, te dhëmbi vendosim bar i cili e shëron infektimin e ndodhur më herët. Ky mjekim përsëritet derisa të ketë nevojë dhe ndonjëherë mund të zgjas edhe një vit varësisht nga tipi dhe madhësia e infeksionit me të cilin luftojmë. Për dallim nga dhëmbët e vdekur, dhëmbët e gjallë te të cilët kariesi ka arritur në nerv ju nënshtrohen terapisë “short-term” (afatshkuret). Suksesi i shërimit të këtyre dhëmbëve është më i madh se sa të ato të mëparshmit sepse këtu luftojmë me infeskion më të vogël. Së pari e revitalizojmë dhëmbin ( vërtetojmë nervin ) dhe pastaj e mjekojmë për një kohë të shkurtër. Për dallim nga të rriturit, te fëmijët, kuptohet nëse na lejon diagnoza, kemi mundësi të largojmë vetëm pjesën e ndezur të nervit-pulpotomia, sepse rrënjët e dhëmbit janë të hapur dhe kanë mundësi të ripërtrijnë qarkullimin dhe zgjuarjen e nervit në dhëmb. Dhëmbët e qumështit, për dallim nga ato të përhershmit, ndonjëherë mjekohen përfundimisht me mbushje të fortë, sepse rrënjët e dhëmbit të qumështit shkrihen me rritjen e dhëmbëve të përhershëm, gjë e cila nuk ndodh me materialin me të cilin fortë i mbushim kanalet. Për këtë arsye, dhëmbët e qumështit ngelin me mbushje të butë të hidroksid kalciumit nën plombë, deri sa të zëvendësohen nga dhëmbët e përhershëm.
Çka ndodh me kariesin në këtë periudhë të jetës?
Te fëmijët të cilët në këtë periudhë hyjnë në „bottle karies“, për të cilën u shkrua në numrin e fundit të Farmacisti Juaj, dhe te të cilët është larguar shkaktari për këtë tip të kariesit, mund të vrehet stagnimi i tij. Prandaj, në këtë fazë me rëndësi është sanimi i defekteve në dhëmbë të cilat mund të kenë rezultuar nga rënie e shpejt e zmaltit rreth qafës së dhëmbëve. Fëmijët tashmë më janë të vetëdijshëm edhe për momentin estetik të dhëmbëve të tyre të zi (karioz) dhe kur të shohin dallimin me dhëmbin e përmirësuar shumë mirë bashkëpunojnë. Sanimi i këtij lloji të kariesit plotësisht është i mundur. Por nëse shkaktari për këtë lloj të kariesit akoma ekziston, gjegjësisht fëmija konsumon ëmbëlsira dhe pije me shishe, karies aq shpejtë përparon sa që përfundon me shkrirjen e tërë kurorës së dhëmbit, e cila pa përjashtim shoqërohte edhe me ndezje të nervit dhe me dhimbje.
Patjetër të kemi parasyshë se fëmijët deri në moshën gjashtë vjeçare akoma nuk janë të gatshëm në aspektin motorik që plotësisht dhe në mënyrë të pavarur t’i pastrojnë dhëmbët (pa ndihmën dhe mbikëqyrjen e prindërit). Prandaj, kariesi tipik i cili krijohet gjatë kësaj periudhe është karies i molarëve qumështor (katërshet dhe pesëçet). Ky karies krijohet si rezultat i ushqimit të ngjitshëm të cilin fëmijët e konsumojnë dhe i cili qëndron gjatë në gojën e tyre dhe në vrimat e dhëmbëve të tyre. Ky ushqim zakonisht është ndonjë karbohidrat i cili me zbërthimin e tij krijon acid, kurse ky acid e shkrinë zmaltin dhe substancën në të – dentinin.
Si bëhet kariesi te dhëmbët e qumështit?
Nëse kariesi i dhëmbit e ka përfshirë edhe dentinin, atëherë fillojmë me largimin klasik të tërë pjesës e demineralizuar të dhëmbit. Vrimën e krijuar e rindërtojmë me plombë glacionomerike. Ajo është shumë e mirë për fëmijët sepse përmban fluoride të cilat nga kjo hyjnë në dhëmbë dhe me këtë e përforcojnë dhëmbin. Këto plomba përpunohen shumë shpejt, kurse kjo përshtatet me bashkëpunimin e pacientëve të vegjël. Poashtu, ata nuk kërkojnë mjedis jashtzakonisht të thatë gjatë përpunimit, gjë e cila te fëmijët në këtë fazë është e pamundur të arrihet.
Dëmtimet nga kariesi të cilat janë të cekëta dhe nuk kanë kaluar kufirin e zmaltit, i lyejmë me lajneri fluoridi dhe e ndjekim rimineranlizimin e tyre. Shpesh kjo është e suksesshme dhe pastaj s’kemi nevojë për përmirësimin e dhëmbit.
Nëse i kushtojmë kujdes ushqimit të balancuar të fëmijëve tanë dhe higjienës në gojën e tyre, atëherë s’ka nevojë të friksohemi nga kariesi.
Pastroni dhëmbët së paku dy herë në ditë, në mëngjes dhe në mbrëmje, me pastë e cila përmban sasira të përshtatshme të aminofluoridieve. Rregullisht shkoni në kontrolle mjeksore dhe fluorizime profesionale te stomatologu juaj.
Ana Krtolica-Gerogiev,
d-r. mje.dent.
Cilat janë karateristikat e kësaj periudhe?
Në këtë periudh, dentura e qumshtit është e rritur plotësisht. Pas moshës gjashtëvjeçare tashmë fillon rritja e dhëmbëve të përhershëm dhe pastaj flasim për dhëmbë të përzijer. Kjo periudhë është shumë e rëndësishme sepse fëmijët pas moshës trevjeçare tashmë kuptojnë dhe janë të gatshëm për bashkëpunim me stomatologun. Të gjitha vizitat dhe kontrollet në ambulancën stomatologjike të cilat i keni bërë më herët, tani mund të japin fryt dhe të bëhen intervenimet e para të domozdoshme. Te fëmijët të cilët kanë dhëmbë të shëndoshë, zakonisht intevenimi i parë është fluorizimi i dhëmbëve me lajner fluorid. Për dallim nga këto, te fëmijët me dhëmbë me karies dhe me dhimbje në gojë, është e domosdoshme që këtë ta largojmë. Pasi të kemi fituar besimin e pacientëve të vegjël, ngadalë fillojmë me sanimin e nevojshëm.
Cili është burimi më i shpesht i dhimbjes?
Te dhimbja më shpesh arrijmë kur kariesi i cili e ka sulmuar dhëmbin i afrohet nervit të tij. Dhëmbët e qumshtit, për dallim nga dhëmbët e përhershëm, janë shumë më të thyeshëm dhe kanë substancë shumë të butë dhe një nerv mjaftë të madh të thurur me enët e gjakut në mes të dhëmbit. Për këtë arsye, dëmtimi kariotik te dhëmbët e qumështit shumë më shpejt përparon dhe përhapet në drejtim të nervit. Ndezja e nervit quhet pulputis. Varësisht nga diagnoza, gjegjësiasht ndezja e nervit, ashtu vendosim edhe për terapinë. Gjthësesi, prioriteti ynë ngel largimi ose eliminimi i dhimbjes. Konsiderojmë se shërimi i dhëmbit të qumështit është me rëndësi të madhe, sepse vetëm ashtu mund ta ruajmë zgavrën e gojës deri sa të mbushet me dhëmbë të përhershëm.
Si shërohet dhëmbi i qumështit?
Shërimi i dhëmbëve të qumshtit ashtu si edhe i dhëmbëve të përhershëm, varet nga diagnoza të cilën e kemi përcaktuar. Dhëmbët të cilët kanë nekrozë ose gangrenë të nervit, gjegjësisht nervi i tyre është i vdekur, i nënshtrohen që ashtuquajturit trajtim “long term” (afatgjatë). Kjo don të thotë se mjekimi zgjat një kohë të gjatë. Pas largimit të indit nekrotik/gangrenoz nga rrënja e dhëmbit, kanalet te të cilat nervi ka qenë i vendosur shpërlahen dhe mekanikisht përpunohen, me qëllim që të arrihet një mjedis i pastër, i dezinfektuar. Pastaj, te dhëmbi vendosim bar i cili e shëron infektimin e ndodhur më herët. Ky mjekim përsëritet derisa të ketë nevojë dhe ndonjëherë mund të zgjas edhe një vit varësisht nga tipi dhe madhësia e infeksionit me të cilin luftojmë. Për dallim nga dhëmbët e vdekur, dhëmbët e gjallë te të cilët kariesi ka arritur në nerv ju nënshtrohen terapisë “short-term” (afatshkuret). Suksesi i shërimit të këtyre dhëmbëve është më i madh se sa të ato të mëparshmit sepse këtu luftojmë me infeskion më të vogël. Së pari e revitalizojmë dhëmbin ( vërtetojmë nervin ) dhe pastaj e mjekojmë për një kohë të shkurtër. Për dallim nga të rriturit, te fëmijët, kuptohet nëse na lejon diagnoza, kemi mundësi të largojmë vetëm pjesën e ndezur të nervit-pulpotomia, sepse rrënjët e dhëmbit janë të hapur dhe kanë mundësi të ripërtrijnë qarkullimin dhe zgjuarjen e nervit në dhëmb. Dhëmbët e qumështit, për dallim nga ato të përhershmit, ndonjëherë mjekohen përfundimisht me mbushje të fortë, sepse rrënjët e dhëmbit të qumështit shkrihen me rritjen e dhëmbëve të përhershëm, gjë e cila nuk ndodh me materialin me të cilin fortë i mbushim kanalet. Për këtë arsye, dhëmbët e qumështit ngelin me mbushje të butë të hidroksid kalciumit nën plombë, deri sa të zëvendësohen nga dhëmbët e përhershëm.
Çka ndodh me kariesin në këtë periudhë të jetës?
Te fëmijët të cilët në këtë periudhë hyjnë në „bottle karies“, për të cilën u shkrua në numrin e fundit të Farmacisti Juaj, dhe te të cilët është larguar shkaktari për këtë tip të kariesit, mund të vrehet stagnimi i tij. Prandaj, në këtë fazë me rëndësi është sanimi i defekteve në dhëmbë të cilat mund të kenë rezultuar nga rënie e shpejt e zmaltit rreth qafës së dhëmbëve. Fëmijët tashmë më janë të vetëdijshëm edhe për momentin estetik të dhëmbëve të tyre të zi (karioz) dhe kur të shohin dallimin me dhëmbin e përmirësuar shumë mirë bashkëpunojnë. Sanimi i këtij lloji të kariesit plotësisht është i mundur. Por nëse shkaktari për këtë lloj të kariesit akoma ekziston, gjegjësisht fëmija konsumon ëmbëlsira dhe pije me shishe, karies aq shpejtë përparon sa që përfundon me shkrirjen e tërë kurorës së dhëmbit, e cila pa përjashtim shoqërohte edhe me ndezje të nervit dhe me dhimbje.
Patjetër të kemi parasyshë se fëmijët deri në moshën gjashtë vjeçare akoma nuk janë të gatshëm në aspektin motorik që plotësisht dhe në mënyrë të pavarur t’i pastrojnë dhëmbët (pa ndihmën dhe mbikëqyrjen e prindërit). Prandaj, kariesi tipik i cili krijohet gjatë kësaj periudhe është karies i molarëve qumështor (katërshet dhe pesëçet). Ky karies krijohet si rezultat i ushqimit të ngjitshëm të cilin fëmijët e konsumojnë dhe i cili qëndron gjatë në gojën e tyre dhe në vrimat e dhëmbëve të tyre. Ky ushqim zakonisht është ndonjë karbohidrat i cili me zbërthimin e tij krijon acid, kurse ky acid e shkrinë zmaltin dhe substancën në të – dentinin.
Si bëhet kariesi te dhëmbët e qumështit?
Nëse kariesi i dhëmbit e ka përfshirë edhe dentinin, atëherë fillojmë me largimin klasik të tërë pjesës e demineralizuar të dhëmbit. Vrimën e krijuar e rindërtojmë me plombë glacionomerike. Ajo është shumë e mirë për fëmijët sepse përmban fluoride të cilat nga kjo hyjnë në dhëmbë dhe me këtë e përforcojnë dhëmbin. Këto plomba përpunohen shumë shpejt, kurse kjo përshtatet me bashkëpunimin e pacientëve të vegjël. Poashtu, ata nuk kërkojnë mjedis jashtzakonisht të thatë gjatë përpunimit, gjë e cila te fëmijët në këtë fazë është e pamundur të arrihet.
Dëmtimet nga kariesi të cilat janë të cekëta dhe nuk kanë kaluar kufirin e zmaltit, i lyejmë me lajneri fluoridi dhe e ndjekim rimineranlizimin e tyre. Shpesh kjo është e suksesshme dhe pastaj s’kemi nevojë për përmirësimin e dhëmbit.
Nëse i kushtojmë kujdes ushqimit të balancuar të fëmijëve tanë dhe higjienës në gojën e tyre, atëherë s’ka nevojë të friksohemi nga kariesi.
Pastroni dhëmbët së paku dy herë në ditë, në mëngjes dhe në mbrëmje, me pastë e cila përmban sasira të përshtatshme të aminofluoridieve. Rregullisht shkoni në kontrolle mjeksore dhe fluorizime profesionale te stomatologu juaj.
Ana Krtolica-Gerogiev,
d-r. mje.dent.
Periudha e dhëmbëve të qumshtit në gojë faktikisht nuk është edhe aq e shkurtë. Dhëmbi i fundit i qumshtit në gojë ngel deri në vitin e dymbëdhjetë, gjegjësisht trembëdhjetë të fëmijës dhe për këtë arsye mendojmë se i njejti nuk guxon të shkujdeset. Cilësia e jetës me dhëmbë të qumshtit të prishur ose të nxjerrur parakohe asnjëherë nuk mund të krahësohet me atë me dhëmbë të shëndoshë të qumshtit, duke filluar nga shprehitë e mira dhe përvojat e mira me stomatologun, me funksionin e përtypjes dhe përgatitjes së ushqimit për bluarje të mëtutjeshme në traktin digjestive, e deri te ruatja e hapsirës në nofull për daljen e dhëmbëve të përhershëm. Pasi ka shumë për t’u thënë në këtë temë, ne do ta ndajmë në disa periudha dhe në këtë tekst do të përqendrohem mbi periudhën 0-3 vjetçare.
Si është renditja e dhëmbëve të qumshtit?
Dhëmbi i parë i qumshtit në gojën e foshnjës më së shpeshti shfaqet mes muajit të katërt dhe të dymbëdhjetë të jetës së foshnjës. Zakonisht këto janë prerësit e parë të poshtëm. Pas këtyre shfaqen dhëmbët prerës të sipërm, pastaj dhëmbët e dytë prerës të sipërm dhe pastaj dhëmbët prerës të dytë të poshtëm. Pas kësaj periudhe pëson një fshehje e vogël, pastaj ka muaji i tetëmbëdhjetë shfaqen molarët e parë ( katërshet), pastaj dhëmbët e syrit dhe në fund molarët e dytë (pesçet). Kësaj radhitje shpesh nuk i kushtohet rëndësi, por te prindërit nuk ka hapsirë për kujdes deri në moshën tre vjeçare të fëmijës kur edhe rritja e dhëmbëve të qumshtit duhet të përfundoj dhe në gojnën e tyre tashmë kemi njëzetë dhëmbë. Shumë rrallë mund të ndodh që foshnja të lind me dhëmbë.
Kur duhet të fillojmë me pastrimin e dhëmbëve?
Që të kemi dhëmbë të shëndetshëm dhe shëndet në gojë më e nevojshme është që të fillojmë me kujdesin ndaj dhëmbëve qysh me shfaqen e dhëmbëve të parë të qumshtit. Në fillim gjithsesi se nuk ka nevojë që të përdorim brushë klasike për dhëmbë dhe pastë. Dhëmbët e parë zakonisht i pastrojmë me gazë të mbështjellur rreth gishtit ose me brushë prej gome mbi të cilën prindi e vë gishtin e tij. Kjo higjienë foshnjëve ju duket sikur lojë dhe ju ndihmon në krruarjen e qiellzës së fyrë ku do të dalin dhëmbët e qumshtit. Pas ditëlindjes së parë tashmë mundemi të fillojmë me pastrimin e dhëmbëve me brushë, e cila është apostafat për fëmij me një pjesë jashtzakonisht të vogël aktive, e cila rekomandohet të përdoret pa pastë. Dhëmbët e sipërm i pastrojmë nga lartë poshtë ose ashtu si bjenë shi, kurse dhëmbët e poshtëm nga poshtë lartë ose ashtu si rritet bari. Pastën mund ta zbatojmë në moshën dy vjeçare. Sasia e pastës së dhëmbëve në brushë duhet të jetë sa madhësia e thoit të foshnjës. Pasta duhet të përshtatet për fëmijë dhe domosdoshmërisht duhet të përmbaj fluoride.
Përse prishen dhëmbët e fëmijëve të vegjël?
Ajo që ua prish, gjegjësisht ua shkrinë dhëmbët fëmijëve të vegjël është i ashtuquajturi kariesi “Bottle“. Ky krijohet nga pirja e qumshtit dhe nga lëgjet e ëmblsuar me shishe. Sheqerërat dhe acidet nga ato lëngje, të cilët shumë gjatë mbahen në gojë të fëmijëve, shkrijnë zmaltin e fortë dhe në këtë mënyrë krijohet karies qarkullues rreth dhëmbëve. Fillimisht ky karies shfaqet si shtresë e bardhë rreth dhëmbëve të cilën me brushë nuk mund ta largoni, kjo faktikisht është demineralizimi i zmaltit. Pastaj kur kariesi thellohet dhe e përfshin edhe dentinën ( pjesën e brendshme të dhëmbit), dhëmbët fillojnë të gërryhen rreth qafës së tyre. Me përparimin e karisit dhëmbët plotësisht shkrihen dhe shemben.
Si t’i mbrojmë fëmijët nga ky karies?
Duke patur parasyshë se ky karies është shumë intenziv dhe shumë shpejtë përparon ju sugjerojmë prindërve që t’ju shmangen lëngjeve të ëmbla të cilat fëmijët do t’i konsumonin me shishe. Foshnjët dhe fëmijët e vegjël të cilët përdorin shishe kryesisht janë të dhënë pas saj, dhe ky është problemi kryesor. Lëngjet e ëmbla gjatë kohë gjenden në gojën e tyre, gjë e cila ul nivelin e pH në të dhe krijon kushte ideale për shkrirjen e zmaltit dhe shfaqen e këtij lloji të kariesit. Gjegjësisht rekomandohet që fëmijës t’i ofrohet ujë pas secilës pije e cila përmban sheqer ose aciditet perimesh.Në pijet kritike bën pjesë edhe qumshti, sidomos ai i mbrëmjes sepse ai ngel në gojë tërë natën dhe ndoshta është më përgjegjës për krijimine kariesit “Bottle”. Gjatë natës tajimi i pështymës ngadalsohet, me këtë ulet edhe funksioni i shpërlarjes spontane të gojës, prandaj rekomandohet që në mbrëmje fëmijët të konsumojnë ujë. Pas vitit të parë rekomandohet përvetësimi i teknikës për të pirë nga gota, ku pija do të konsumohet përnjëherë, pastaj goja do të shpërlahet me ujë.
A shkaktohen deformime të nofullës nga pirja me shishe dhe përdorimi i thithit të gomës ?
Studimet tregojnë se për zhvillimin e drejtë të pjesës orofaciale ( pjesa e poshtme e fytyrës), përveç faktorit gjenetik, kontribon edhe dhënia e sisit. Fëmijët të cilët thithin gji ose sis, kryesisht kanë më pak deformime të nofullave krahësuar me fëmijët të cilët konsumojnë ushqim me anë të shishes. Dallimi është në mënyrë e dhënies së gjirit. Gjatë dhënies gji aktivizohen një grup shumë më i madh i muskujve dhe qumshti nga krahrori nuk thithet por shtyhet me ndihmën e gjuhës dhe lëvizjes së nofullës së poshtme, ku si rrjedhojë kemi harxhimin gjashtëfishë të energjisë krahësuar me thithjen e qumshtit nga shishja. Aktiviteti i rritur i muskujve në këtë pjesë ndihmon rritjen dhe zhvillimin e duhur të kësaj pjese.
Shprehitë e këqija siç janë përdorimi i thithit të gomës, thithja e gishtit, frymëmarrje me gojë të hapur, futja e gjuhës me dhëmbëve gjatë gëlltitjes, gjithsesi shkaktojnë deformime të nofullës dhe treshes së poshtme të nofullës. Për këtë arsye është me rëndësi se nëse prindërit e vërejnë ndonjë nga këto shprehi të “këqija” me kohë të konsultohen me stomatologun dhe nëse ka nevojë fëmijët duhet t’i nënshtrohen terapisë ortodonciale.
Për zhvillimin e drejtë të nofullës përveç dhënies gji rol të madh luan edhe konsumimi i ushqimit tjetër pas periudhës gjashtëvjeçare. Fortësia e ushqimit patjetër të jetë në raport me shkallën e zhvillimit të dhëmbëve, kështu që fëmija do të mund t’i frytëzon dhëmbët për kafshim dhe përtypje, për të cilën edhe shërbejnë dhëmbët.
Kur bëhet kontrolli i parë stomatologjik?
Kontrollimin e parë stomatologjik ose te dentisti mund ta bëni me daljen e dhëmbëve të parë, gjegjësisht pas ditëlindjes së parë. Fëmija atëherë njoftohet me stomatologun dhe ordinancën. Prindërit marrin këshilla të dobishme lidhur me mënyrën në të cilën do të duhet të kujdesen për dhëmbët e fëmijëve të tyre dhe këshilla për ushqyerje të përshtatshme. Kontrollimi preferohet të bëhet në çdo gjashtë muaj. Kështu mjeku do të mund që rregullisht të ndjek fëmijën tuaj dhe nëse ka nevojë për ndonjë intervenimin të çfardoshëm, ai do të jetë i shkurtë dhe pa dhimbje. Në këtë mënyrë krijoni një pacient të mirë i cili nuk do të ketë frikë nga shkuarja te stomatologu dhe do të ketë shprehi të mira për shëndetin në gojë.
Ana Krtolica-Gerogiev,
d-r. mje.dent.
Si është renditja e dhëmbëve të qumshtit?
Dhëmbi i parë i qumshtit në gojën e foshnjës më së shpeshti shfaqet mes muajit të katërt dhe të dymbëdhjetë të jetës së foshnjës. Zakonisht këto janë prerësit e parë të poshtëm. Pas këtyre shfaqen dhëmbët prerës të sipërm, pastaj dhëmbët e dytë prerës të sipërm dhe pastaj dhëmbët prerës të dytë të poshtëm. Pas kësaj periudhe pëson një fshehje e vogël, pastaj ka muaji i tetëmbëdhjetë shfaqen molarët e parë ( katërshet), pastaj dhëmbët e syrit dhe në fund molarët e dytë (pesçet). Kësaj radhitje shpesh nuk i kushtohet rëndësi, por te prindërit nuk ka hapsirë për kujdes deri në moshën tre vjeçare të fëmijës kur edhe rritja e dhëmbëve të qumshtit duhet të përfundoj dhe në gojnën e tyre tashmë kemi njëzetë dhëmbë. Shumë rrallë mund të ndodh që foshnja të lind me dhëmbë.
Kur duhet të fillojmë me pastrimin e dhëmbëve?
Që të kemi dhëmbë të shëndetshëm dhe shëndet në gojë më e nevojshme është që të fillojmë me kujdesin ndaj dhëmbëve qysh me shfaqen e dhëmbëve të parë të qumshtit. Në fillim gjithsesi se nuk ka nevojë që të përdorim brushë klasike për dhëmbë dhe pastë. Dhëmbët e parë zakonisht i pastrojmë me gazë të mbështjellur rreth gishtit ose me brushë prej gome mbi të cilën prindi e vë gishtin e tij. Kjo higjienë foshnjëve ju duket sikur lojë dhe ju ndihmon në krruarjen e qiellzës së fyrë ku do të dalin dhëmbët e qumshtit. Pas ditëlindjes së parë tashmë mundemi të fillojmë me pastrimin e dhëmbëve me brushë, e cila është apostafat për fëmij me një pjesë jashtzakonisht të vogël aktive, e cila rekomandohet të përdoret pa pastë. Dhëmbët e sipërm i pastrojmë nga lartë poshtë ose ashtu si bjenë shi, kurse dhëmbët e poshtëm nga poshtë lartë ose ashtu si rritet bari. Pastën mund ta zbatojmë në moshën dy vjeçare. Sasia e pastës së dhëmbëve në brushë duhet të jetë sa madhësia e thoit të foshnjës. Pasta duhet të përshtatet për fëmijë dhe domosdoshmërisht duhet të përmbaj fluoride.
Përse prishen dhëmbët e fëmijëve të vegjël?
Ajo që ua prish, gjegjësisht ua shkrinë dhëmbët fëmijëve të vegjël është i ashtuquajturi kariesi “Bottle“. Ky krijohet nga pirja e qumshtit dhe nga lëgjet e ëmblsuar me shishe. Sheqerërat dhe acidet nga ato lëngje, të cilët shumë gjatë mbahen në gojë të fëmijëve, shkrijnë zmaltin e fortë dhe në këtë mënyrë krijohet karies qarkullues rreth dhëmbëve. Fillimisht ky karies shfaqet si shtresë e bardhë rreth dhëmbëve të cilën me brushë nuk mund ta largoni, kjo faktikisht është demineralizimi i zmaltit. Pastaj kur kariesi thellohet dhe e përfshin edhe dentinën ( pjesën e brendshme të dhëmbit), dhëmbët fillojnë të gërryhen rreth qafës së tyre. Me përparimin e karisit dhëmbët plotësisht shkrihen dhe shemben.
Si t’i mbrojmë fëmijët nga ky karies?
Duke patur parasyshë se ky karies është shumë intenziv dhe shumë shpejtë përparon ju sugjerojmë prindërve që t’ju shmangen lëngjeve të ëmbla të cilat fëmijët do t’i konsumonin me shishe. Foshnjët dhe fëmijët e vegjël të cilët përdorin shishe kryesisht janë të dhënë pas saj, dhe ky është problemi kryesor. Lëngjet e ëmbla gjatë kohë gjenden në gojën e tyre, gjë e cila ul nivelin e pH në të dhe krijon kushte ideale për shkrirjen e zmaltit dhe shfaqen e këtij lloji të kariesit. Gjegjësisht rekomandohet që fëmijës t’i ofrohet ujë pas secilës pije e cila përmban sheqer ose aciditet perimesh.Në pijet kritike bën pjesë edhe qumshti, sidomos ai i mbrëmjes sepse ai ngel në gojë tërë natën dhe ndoshta është më përgjegjës për krijimine kariesit “Bottle”. Gjatë natës tajimi i pështymës ngadalsohet, me këtë ulet edhe funksioni i shpërlarjes spontane të gojës, prandaj rekomandohet që në mbrëmje fëmijët të konsumojnë ujë. Pas vitit të parë rekomandohet përvetësimi i teknikës për të pirë nga gota, ku pija do të konsumohet përnjëherë, pastaj goja do të shpërlahet me ujë.
A shkaktohen deformime të nofullës nga pirja me shishe dhe përdorimi i thithit të gomës ?
Studimet tregojnë se për zhvillimin e drejtë të pjesës orofaciale ( pjesa e poshtme e fytyrës), përveç faktorit gjenetik, kontribon edhe dhënia e sisit. Fëmijët të cilët thithin gji ose sis, kryesisht kanë më pak deformime të nofullave krahësuar me fëmijët të cilët konsumojnë ushqim me anë të shishes. Dallimi është në mënyrë e dhënies së gjirit. Gjatë dhënies gji aktivizohen një grup shumë më i madh i muskujve dhe qumshti nga krahrori nuk thithet por shtyhet me ndihmën e gjuhës dhe lëvizjes së nofullës së poshtme, ku si rrjedhojë kemi harxhimin gjashtëfishë të energjisë krahësuar me thithjen e qumshtit nga shishja. Aktiviteti i rritur i muskujve në këtë pjesë ndihmon rritjen dhe zhvillimin e duhur të kësaj pjese.
Shprehitë e këqija siç janë përdorimi i thithit të gomës, thithja e gishtit, frymëmarrje me gojë të hapur, futja e gjuhës me dhëmbëve gjatë gëlltitjes, gjithsesi shkaktojnë deformime të nofullës dhe treshes së poshtme të nofullës. Për këtë arsye është me rëndësi se nëse prindërit e vërejnë ndonjë nga këto shprehi të “këqija” me kohë të konsultohen me stomatologun dhe nëse ka nevojë fëmijët duhet t’i nënshtrohen terapisë ortodonciale.
Për zhvillimin e drejtë të nofullës përveç dhënies gji rol të madh luan edhe konsumimi i ushqimit tjetër pas periudhës gjashtëvjeçare. Fortësia e ushqimit patjetër të jetë në raport me shkallën e zhvillimit të dhëmbëve, kështu që fëmija do të mund t’i frytëzon dhëmbët për kafshim dhe përtypje, për të cilën edhe shërbejnë dhëmbët.
Kur bëhet kontrolli i parë stomatologjik?
Kontrollimin e parë stomatologjik ose te dentisti mund ta bëni me daljen e dhëmbëve të parë, gjegjësisht pas ditëlindjes së parë. Fëmija atëherë njoftohet me stomatologun dhe ordinancën. Prindërit marrin këshilla të dobishme lidhur me mënyrën në të cilën do të duhet të kujdesen për dhëmbët e fëmijëve të tyre dhe këshilla për ushqyerje të përshtatshme. Kontrollimi preferohet të bëhet në çdo gjashtë muaj. Kështu mjeku do të mund që rregullisht të ndjek fëmijën tuaj dhe nëse ka nevojë për ndonjë intervenimin të çfardoshëm, ai do të jetë i shkurtë dhe pa dhimbje. Në këtë mënyrë krijoni një pacient të mirë i cili nuk do të ketë frikë nga shkuarja te stomatologu dhe do të ketë shprehi të mira për shëndetin në gojë.
Ana Krtolica-Gerogiev,
d-r. mje.dent.
Më shumë se 60% e infeksioneve te fëmijët, qysh nga lindja e deri në pubertet, bëjnë pjesë në kategorinë e infeksioneve respiratore.
Infeksionet respiratore mund të gjenden në pjesët e sipërme ose të poshtme të rrugëve respiratore ose frymëmarrëse.
Infeksionet e sipërme respiratore më shpesh janë në hundë (rinitis), fyt (faringitis akut), në bajamjen e tretë të zmadhuar (aаdeoidi),pezmatimi i bajameve(tosilitici),pezmatimi i sinuseve (sinusitisi).Këto infeksione mund të jen akute ose kronike. (për shembull, pas 3 muajsh infeksioni i sinuseve konsiderohet si sinusitis kronik).
Infeksionet e poshtme respiratore janë latingitet, traheititet, bronkititet, pneumonia, etj.
INFEKSIONI I RRUGËVE TË FRYMËMARRJESzakonisht shkaktohet nga bakteriet ( bakteriet gram+ ose gram-), nga viruset, kurse kohën e fundit shpesh fajsohen edhe agjentët kimik(aerondotja) dhe duhanpirja, qoftë ajo pasive ose aktive. Duhanpirja është shumë e dëmshme për fëmijët e vegjël dhe për fëmijët në pubertet.
MËNYRA e transmetimit të infeksioneve respiratore më së shpeshti është nëpërmjet ajërit dmth.barten nëpërmjet ajërit, sidomos në çerdhe dhe shkolla.
SIMPTOMET te RRUGËT E SIPËRME FRYMËMARRËSE shprehen si teshtij, kollitje, dhembje të fytit, sidomos gjatë gëlltitjes, kokëdhembje, mungesë apetiti, temepraturë të lartë. Te infeksionet e rrugëve të poshtme zakonisht paraqitet molisja, kollitja e thatë dhe e lagur, frymëmarrja e vështirësuar, zbehja, temepratura e rritur e tje.(shpesh frymëmarrja e vështirësuar mund të paraqitet te bajami i tretë shumë i zmadhuar).
PARANDALIMI MË I MIRË I KËTYRE INFEKSIONEVE më së miri bëhet me ndjekjen e fëmijës nga prindërit kjo nënkupton që fëmija të hidrohet me konsumim të lëngjeve, të ventilohen hapsirat kur qëndrojnë, shëtije në ajër të pastër, konsumim të ushqimit të shëndetshëm (më shumë pemë e perime dhe proteina për zhvillim të drejtë), mbatja e higjienës personale, veshja të volitshme.Që të marrim disa masa më agresive, dmth. largimin e bajameve duhet të ketë arsyetim, sepse deri në moshën 12 vjeçare ata marrin pjesë në krijimin e imunitetetit. Kurse largimi i bajames së tretë, vetëm nëse është patjetër, më e volitshme është që të largohet në moshën 5-6 vjeçare, sepse mund të shfaqet recidiv dmth. sërish mund të rilind.
Në fund SHËRIMIN e infeksioneve bakteriale na e mundësojnë antibiotikët, kurse infeksionet nga viruset trajtohen me terapi simtomatike, me kujdes dhe vëzhgim të mirë të fëmijës.
Të gjithë e dimë se është e nevojshme vlerësimi i duhur dhe trajtimi i volitshëm i sëmundjes- që të kemi fëmijë të shëndoshë plot me shpirt dmth. të kemi gjenerata të shëndosha.
Cila pije është më e mirë për një fëmijë të sëmurë?
Një nga çështjet më të rëndësishme se si t’i ndihmohet një fëmije të sëmurë është që të këmbëngulim që fëmija të konsumoj shumë lëngje. Për këtë arsye, gjithmonë theksohet nevoja që fëmija i sëmurë gjithmonë të konsumoj lëngje. Uji ka vlerë më të madhe dhe të paçmueshme madje edhe për fëmijën e shëndoshë, kurse për fëmijën e sëmurë shpesh ka më shumë vlerë edhe se vetë ilaçet.Uji në organizëm siguron bartjen e materieve ushqyese dhe oksigjenin në qeliza dhe hudhjen e materieve të tretura dhe dioksid karbonin.
Përse një fëmij i cili ka infeksion nga viruset duhet të pi shumë lëngje?
Kur një fëmij ka infeksion viral, atëherë është e nevojshme që të kompenzoj humbjen e lëngjeve trupore.Rritja e temepraturës, e cila shpesh shfaqet gjatë infeksioneve, rrit humbjen e ujit të trupit, por madje dhe përshpejton metabolizmin ku si rrjedhojë rritet shpenzimi i ujit trupor.
Për fëmijën e sëmurë, pa dyshim, uji është pija më e mirë, megjithatë duhet patur kujdes që të konsumohet ujë mesatarisht i ftohtë, duke pi me gllënka të vogla.Asesi nuk duhet të pij pije të gazuara. Nga limonadat më të mira janë perimet citruse(portokall, limon, citron) të cilët përmbajnë vitamin C. Me rritjen e temperaturës rritet edhe humbja e ujit nga organizmi.
Kuptohet se temepratura e fëmijës së sëmurë zvoglohet me ilaçe (antipiretikët) si dhe me ftohje, por sërish konsumi i ujit ka rëndësi të madhe për normalizimin e temepraturës.
Infeksionet respiratore mund të gjenden në pjesët e sipërme ose të poshtme të rrugëve respiratore ose frymëmarrëse.
Infeksionet e sipërme respiratore më shpesh janë në hundë (rinitis), fyt (faringitis akut), në bajamjen e tretë të zmadhuar (aаdeoidi),pezmatimi i bajameve(tosilitici),pezmatimi i sinuseve (sinusitisi).Këto infeksione mund të jen akute ose kronike. (për shembull, pas 3 muajsh infeksioni i sinuseve konsiderohet si sinusitis kronik).
Infeksionet e poshtme respiratore janë latingitet, traheititet, bronkititet, pneumonia, etj.
INFEKSIONI I RRUGËVE TË FRYMËMARRJESzakonisht shkaktohet nga bakteriet ( bakteriet gram+ ose gram-), nga viruset, kurse kohën e fundit shpesh fajsohen edhe agjentët kimik(aerondotja) dhe duhanpirja, qoftë ajo pasive ose aktive. Duhanpirja është shumë e dëmshme për fëmijët e vegjël dhe për fëmijët në pubertet.
MËNYRA e transmetimit të infeksioneve respiratore më së shpeshti është nëpërmjet ajërit dmth.barten nëpërmjet ajërit, sidomos në çerdhe dhe shkolla.
SIMPTOMET te RRUGËT E SIPËRME FRYMËMARRËSE shprehen si teshtij, kollitje, dhembje të fytit, sidomos gjatë gëlltitjes, kokëdhembje, mungesë apetiti, temepraturë të lartë. Te infeksionet e rrugëve të poshtme zakonisht paraqitet molisja, kollitja e thatë dhe e lagur, frymëmarrja e vështirësuar, zbehja, temepratura e rritur e tje.(shpesh frymëmarrja e vështirësuar mund të paraqitet te bajami i tretë shumë i zmadhuar).
PARANDALIMI MË I MIRË I KËTYRE INFEKSIONEVE më së miri bëhet me ndjekjen e fëmijës nga prindërit kjo nënkupton që fëmija të hidrohet me konsumim të lëngjeve, të ventilohen hapsirat kur qëndrojnë, shëtije në ajër të pastër, konsumim të ushqimit të shëndetshëm (më shumë pemë e perime dhe proteina për zhvillim të drejtë), mbatja e higjienës personale, veshja të volitshme.Që të marrim disa masa më agresive, dmth. largimin e bajameve duhet të ketë arsyetim, sepse deri në moshën 12 vjeçare ata marrin pjesë në krijimin e imunitetetit. Kurse largimi i bajames së tretë, vetëm nëse është patjetër, më e volitshme është që të largohet në moshën 5-6 vjeçare, sepse mund të shfaqet recidiv dmth. sërish mund të rilind.
Në fund SHËRIMIN e infeksioneve bakteriale na e mundësojnë antibiotikët, kurse infeksionet nga viruset trajtohen me terapi simtomatike, me kujdes dhe vëzhgim të mirë të fëmijës.
Të gjithë e dimë se është e nevojshme vlerësimi i duhur dhe trajtimi i volitshëm i sëmundjes- që të kemi fëmijë të shëndoshë plot me shpirt dmth. të kemi gjenerata të shëndosha.
Cila pije është më e mirë për një fëmijë të sëmurë?Një nga çështjet më të rëndësishme se si t’i ndihmohet një fëmije të sëmurë është që të këmbëngulim që fëmija të konsumoj shumë lëngje. Për këtë arsye, gjithmonë theksohet nevoja që fëmija i sëmurë gjithmonë të konsumoj lëngje. Uji ka vlerë më të madhe dhe të paçmueshme madje edhe për fëmijën e shëndoshë, kurse për fëmijën e sëmurë shpesh ka më shumë vlerë edhe se vetë ilaçet.Uji në organizëm siguron bartjen e materieve ushqyese dhe oksigjenin në qeliza dhe hudhjen e materieve të tretura dhe dioksid karbonin.
Përse një fëmij i cili ka infeksion nga viruset duhet të pi shumë lëngje?Kur një fëmij ka infeksion viral, atëherë është e nevojshme që të kompenzoj humbjen e lëngjeve trupore.Rritja e temepraturës, e cila shpesh shfaqet gjatë infeksioneve, rrit humbjen e ujit të trupit, por madje dhe përshpejton metabolizmin ku si rrjedhojë rritet shpenzimi i ujit trupor.
Për fëmijën e sëmurë, pa dyshim, uji është pija më e mirë, megjithatë duhet patur kujdes që të konsumohet ujë mesatarisht i ftohtë, duke pi me gllënka të vogla.Asesi nuk duhet të pij pije të gazuara. Nga limonadat më të mira janë perimet citruse(portokall, limon, citron) të cilët përmbajnë vitamin C. Me rritjen e temperaturës rritet edhe humbja e ujit nga organizmi.
Kuptohet se temepratura e fëmijës së sëmurë zvoglohet me ilaçe (antipiretikët) si dhe me ftohje, por sërish konsumi i ujit ka rëndësi të madhe për normalizimin e temepraturës.